8 กรกฎ

วันที่แปดกรกฏกำหนดไว้  เป็นวันวิทยาลัยการศึกษา

ขยายออกท้องถิ่นจินตนา  ให้อุดมศึกษาแก่ชาวไทย

เลือกจำเพาะเหมาะดีที่บางแสน  ต้องวางแผนกะการเป็นงานใหญ่

วางศิลาฤกษ์ลงตรงชายไพร  เพื่อจะได้ตึกงามอร่ามตา

ตัดมะพร้าว แผ้วถาง สร้างถนน  แต่ละต้น เสียดายเป็นหนักหนา

เพราะ น้ำหอมระรื่นชื่นอุรา   แต่เพื่อการศึกษาก็จำใจ

ท่านผู้ใดจะใช้ถนนนี้  ทุกทิวาน่าที่จะครวญใคร่

ว่าตนช่วยสร้างวิทยาลัย  ให้ชื่อหอมแทนได้หรือไม่เอย"

วันนี้เป็นวันที่ 8 กรกฎาคม 2554 เป็นวันสถาปนาของมหาวิทยาลัยบูรพา ซึ่งทางมหาวิทยาลัยได้จัดให้มีประเพณีวิ่งเขาสามมุขขึ้นมาเพื่อให้นิสิตเชื่อว่าการวิ่งเขาสามมุขเป็นสิ่งที่ดีและเมื่อถึงจุดเส้นชัย แล้วคนไหนที่เหยียบ A ก็มีความเชื่อต่อๆกันมาว่าจะได้ A ในแต่ละวิชา แต่ถ้าใครไม่ได้ไปวิ่งเขาสามมุขก็มีความเชื่อว่าคนๆนั้นจะเรียนไม่จบ และวันนี้ฉันก็ได้ไปวิ่งเขาสามมุขมาเพื่อทำตามประเพณีของมหาวิทยาลัยบรูพาตามความเชื่อที่ว่าวิ่งเขาสามมุขแล้วจะเรียนจบ เหยียบ A ณ จุดเส้นชัยก็จะได้ A พี่ที่คณะศึกษาศาตร์ได้นัดให้ฉันมาตัั้งแต่ตี 2 เพื่อรวมตัวแล้วนั่งรถจากมหาวิทยาลัยมาลงที่เขาสามมุข นิสิตมหาวิทยาลัยบรูพาต่างก็มีความเชื่อตามประเพณี จึงทำให้มีผู้มีเข้าร่วมประเพณีนี้นับพันนับหมื่นคน พอรถที่มหาวิทยาลัยจัดเตรียมให้ไปลงที่ตีนเขา ก็นั่งรอถึงเวลาออกตัว แล้วก็เริ่มเดินไปเรื่อยๆ จากลงเขาสามมุขสู่แหลมแท่น ทำให้รู้ว่าบรรยากาศในตอนเช้าๆนั้นเป็นอากาศที่บริสุทธิ์และดีมากๆ แล้วก็เดินเรียบไปฝั่งชายหาดบางแสน หาดบางแสนนั้นเป็นหาดที่ยาวมากๆ ปกติเวลาเรามาก็มักจะนั่งรถกันทั้งนั้นเลยอาจจะทำให้รู้สึกว่าหาดบางแสนมันสั้นเพราะเวลาขับรถเพียงแค่เวลานิดเดียวก็ถึงจุดหมาย แต่ถ้าใครได้ลองเดินแร้วจะรู้ว่าหาดบางแสนนั้นเป็นหาดที่ไม่สั้นเลยทีเดียว มันเป็นหาดที่ยาวไกลมากๆ แล้วยิ่งบวกกับการเดินมาตั้งแต่ลงเขาผ่านแหลมแท่นทำให้เหนื่อยเมื่อยล้าและรู้สึกอ่อนเพลียมาก แต่ก็ยังอดทนไว้อยู่เนื่องจากตั้งใจไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องเดินไปเหยียบ A ให้ได้

 

รูปภาพความภูมิใจ และ สภาพ55

รอแล้วก็รอ 

รอนานเกินไป หลับดีกว่า

ฟ้าสางแล้วออกตัวได้

ครึ่งทางครึ่งชิวิตแล้วเพื่อน

อีกนิดเดี่ยวสู้ตายจ๊าก..............

พี่ดูน้องๆ

 ถึงแล้วโว้ย

จบแล้ว  ปีนี้เจอกันปีหน้าคับ